Interferometria radarowa trwałych reflektorów (patrz projekt DefSAR) jest metodą badawczą bazującą na serii zobrazowań radarowych pozwalającą na monitorowanie powolnych ruchów terenu lub znajdującej się na nim infrastruktury w punktach zwanych trwałymi reflektorami. Są to punkty zlokalizowane w terenie najczęściej na obszarze zabudowanym (np. na dachach i fasadach budynków) i charakteryzują się silnym i stabilnym zwrotnym odbiciem promieniowania w kierunku satelitarnej anteny radarowej. Gęstość rozmieszczenia tego typu punktów (a tym samym pomiarów) w terenie zabudowanym może wahać się w granicach ok kilkuset do nawet kilkunastu tysięcy punktów na km2 w zależności od rodzaju zabudowy jak również rodzaju zastosowanych do analizy zobrazowań radarowych (darmowe dane Sentinel-1 lub komercyjne dane wysokorozdzielcze np. TerraSAR-X, COSMO-SkyMED czy ICEYE). Częstotliwość pomiarów, która jest praktycznie jednoczesna dla całego obszaru badań, który może obejmować obszar np.. dużej aglomeracji miejskiej jest zależna od częstotliwości rejestracji zobrazowań radarowych, która w chwili obecnej w zależności od zastosowanego systemu satelitarnego może wynosić kilka dni a w skrajnych przypadkach nawet godziny (np. (ICEYE). Dokładność pomiarów natomiast przy opracowaniu całego zbioru danych wynosi w granicach od 1 do 3 mm w zależności od zastosowanego systemu satelitarnego (głównie rozdzielczości terenowej zobrazowań). Interferometria radarowa jest obecnie jedyną metodą pozwalającą na prowadzenie monitoringu powolnych deformacji terenu na tak dużym obszarze z tak wysoką gęstością i częstotliwością pomiarów przy jednocześnie zachowaniu bardzo wysokiej dokładności tych pomiarów zwłaszcza przy zastosowaniu wysokorozdzielczych zobrazowań radarowych. Metoda ta nadaje się zarówno do analizy historycznych deformacji (dla obszaru i okresu, dla którego dostępne są dane radarowe) jak również do bieżącego monitoringu z częstotliwością uaktualniania produktu dopasowaną do potrzeb zamawiającego.
Pomiary pochodzące z analiz interferometrycznych mogą być z integrowane z pomiarami z permanentnych stacji GNSS, co pozwala na dodatkowe zwiększenie dokładności proponowanego rozwiązania na dużych odległościach, oraz dowiązanie do istniejącego systemu odniesienia. Tak zbudowany system w miarę potrzeby pozwala również na powiązanie w ramach jednej bazy danych i układu odniesienia archiwalnych jak i bieżących pomiarów prowadzonych metodami niwelacji precyzyjnej.
Zaawansowane techniki interferometrii wieloczasowej wykorzystujące punkty z odbiciem rozproszonym (distributed scatterers) pozwalają również aczkolwiek z nieco mniejszą dokładnością na pomiary deformacji również na obszarach poza terenem zabudowanym (Projekt Geo4IRBM) np. na terenach rolniczych. Znajdują one zastosowanie w takich dziedzinach jak monitorowanie deformacji osuwisk, erozji gleb, lub też pozwalają na zagęszczenie pomiarów przy bardziej tradycyjnych zastosowaniach jak np. monitorowanie deformacji związanych z działalnością górniczą.
