Prace IGiK - zeszyt 103 tom XLVIII
cena 32 zł
Andrzej Sas-Uhrynowski
Leonid G. Kasyanenko
Maria Gruszczyńska
Szacowanie wilgotności gleby pod zbożami ze zdjęć radarowych ERS-2.SAR rejestrowanych w paśmie C (VV)
W artykule przedstawiono opracowaną przez autorkę metodę szacowania wilgotności gleby pod zbożami z danych radarowych zarejestrowanych przez satelitę ERS-2. Prezentowany artykuł jest fragmentem rozprawy doktorskiej autorki.
Maria Dobrzycka, Jan Cisak
Polska Sieć Geodynamiczna, 1997 - epoka 0
W artykule opisano prace nad założeniem, pomiarem i wynikami opracowania obserwacji GPS w Polskiej Sieci Geodynamicznej (PSG). Otrzymane współrzędne punktów tej sieci porównano z wynikami wcześniejszych kampanii EUREF-POL i POLREF służącymi do utworzenia katalogu współrzędnych punktów podstawowej osnowy geodezyjnej kraju. Stwierdzono przy tym różnice o wyraźnie systematycznym charakterze. Omawiając możliwe źródła ujawnionych rozbieżności, zwrócono szczególną uwagę na efekt modelowania wysokości centrów fazowych anten, organizując specjalną, dwudobową kampanię testową na Krajowej Bazie Długościowej Warszawa-Bemowo.
Andrzej Sas-Uhrynowski, Eugeniusz Zanimonski, Aleksander Kostin
Badanie i udoskonalenie polowego grawimetru balistycznego TBG
Zbudowane w IGiK dwa polowe grawimetry balistyczne TBG-95 i TBG-96 zostały poddane badaniom w celu określenia wpływu autosejsmów i tła sejsmicznego oraz resztek molekuł powietrza w komorze balistycznej na wyniki pomiarów. Na podstawie rezultatów badań, zaproponowano rozwiązania znacząco zwiększające dokładność pomiarów grawimetrem TBG.
Jerzy Janusz, Wojciech Janusz
Łamana baza długości do komparacji dalmierzy elektromagnetycznych
Przedstawiono historię baz testowych do komparowania w Polsce dalmierzy elektromagnetycznych, przyczyny opracowania Łamanej Bazy Długości, składającej się z kilku boków wieloboku, w którym mierzy się dalmierzem sumę długości tych boków i podano informacje o Łamanej Bazie Długości zainstalowanej przez Zakład Geodezji na terenie Obserwatorium Astronomiczno-Geodezyjnego w Borowej Górze.
Jerzy Janusz
Niektóre rozwiązania metodyczne i instrumentalne na potrzeby geodezyjnego monitoringu przemieszczeń i deformacji ścian osłonowych
Przedstawiono dane konstrukcyjne Modułowego Inklinometru Strunowego przeznaczonego do wyznaczania zmian nachylenia i ugięć ścian osłaniających głębokie wykopy, sposób i urządzenie do centrowania instrumentów geodezyjnych na wylotach rur o przekroju kwadratowym, sposób wyznaczania przemieszczeń kątową odmianą stałej prostej (alignement).
Krystyna Podlacha, Albina Mościcka, Waldemar Rudnicki, Anna Wrochna
Cyfrowa mapa Polski w skali 1:200 000
Praca opisuje Cyfrową Mapę Polski w skali 1:200 000, która została opracowana w Zakładzie Kartografii. Przedstawione są założenia, struktura, zawartość i możliwości zastosowania opisanej mapy.
Waldemar Rudnicki
Koncepcja komputerowego cieniowania map tonalnych na przykładzie Karkonoskiego Parku Narodowego
W artykule zaprezentowano metodę cieniowania zdjęć lotniczych lub satelitarnych w celu uzyskania efektu ortoskopowego, bez konieczności zmiany orientacji tych obrazów na południową.
Mieczysław Kołodziejczyk
Pochyłomierz grawitacyjny kwarcowy
Omówiono budowę oraz zasadę działania pochyłomierza kwarcowego. Przedstawiono także wyniki badań rezonatorów kwarcowych wykonanych w Instytucie Tele i Radiotechniki oraz wstępne wyniki badań pochyłomierza kwarcowego wykonane w Instytucie Geodezji i Kartografii.
Andrzej Sas-Uhrynowski, Maria Cisak
Absolutne pomiary grawitacyjne w Polsce
Założona w latach 1994–1999 nowa podstawowa osnowa grawimetryczna kraju oparta została na 12 punktach absolutnych. Pomiary na tych punktach zostały wykonane pięcioma grawimetrami balistycznymi. Wyniki powtórnych pomiarów, wykonanych na kilku punktach różnymi grawimetrami, wykazały różnice dochodzące do 30 mikrogali. Zaszła zatem konieczność przeprowadzenia weryfikacji tych pomiarów. W tym celu wykonano pomiary względne zespołem czterech grawimetrów Lacoste & Romberg na 25 przęsłach łączących 12 punktów absolutnych. Przeprowadzona analiza umożliwiła zaakceptowanie pomiarów wykonanych tylko trzema grawimetrami – FG 5-101, FG 5-107 i JILAg 5, których wskazania nie różniły się więcej niż 3 mikrogale. Grawimetry te uznano za reprezentujące międzynarodowy standard grawimetryczny i ich wskazania przyjęto jako wzorzec dla polskiej grawimetrycznej osnowy podstawowej.