Seminarium Jubileuszu 75-lecia - Teledetekcja (OPOLIS) w Instytucie Geodezji i Kartografii
Zapraszamy na seminarium online prof. dr hab. Katarzyny Dąbrowskiej-Zielińskiej oraz dr inż. Zbigniewa Bochenka pt.: "Teledetekcja (OPOLIS) w Instytucie Geodezji i Kartografii".
Seminarium odbędzie się 8 lutego 2021 roku o godzinie 10:00 w aplikacji Teams Klik
Pierwsze prace z zakresu teledetekcji były prowadzone w Ośrodku Przetwarzania Obrazów Lotniczych i Satelitarnych (OPOLIS) – krajowym centrum koordynowanym przez IGiK – w latach 70-tych dwudziestego wieku i dotyczyły wykorzystania lotniczych zdjęć spektrostrefowych do rozpoznania zagrożeń w lasach. W drugiej połowie lat 70 Instytut Geodezji i Kartografii rozpoczął sprowadzanie ze Stanów Zjednoczonych zdjęć wykonanych przez satelity serii Landsat za pomocą skanera MSS. Zdjęcia z satelity Landsat były wykorzystane do monitorowania zanieczyszczeń powietrza wynikających z pyłów transportowanych na Górnym Śląsku. Mapa użytkowania ziemi opracowana na podstawie interpretacji zdjęć satelitarnych została wydana w skali 1:500000 w 1980 roku. W 1985 roku Wspólnota Europejska podjęła program pod nazwą CORINE (CO-oRdination of INformation on Environment). W 1993 roku Polska jako pierwszy kraj Europy Środkowej przystąpiła do realizacji CORINE, a wykonawcą projektu był Instytut Geodezji i Kartografii. Znaczącym kierunkiem działalności naukowej OPOLIS na przełomie lat 90-tych było zastosowanie zdjęć satelitarnych do modelowania powierzchni roślinnej. Dzięki współpracy z Kanadyjskim Centrum Teledetekcji, w 1996 roku została zainstalowana w IGIK stacja odbioru satelity NOAA/AVHRR. Od 1997 roku działa operacyjnie system oceny stanu roślin uprawnych w Polsce. Opracowywane co 10 dni mapy rastrowe stanu roślin uprawnych były przekazywane do Głównego Urzędu Statystycznego do roku 2019. W Centrum Teledetekcji IGiK są rozwijane metody prognozowania plonów dla użytków rolnych, zarówno dla Polski jak również dla obszarów Europy w międzynarodowych projektach z zastosowaniem zdjęć satelitarnych m.in. NOAA/NEDIS, SPOTVEGETATION (projekt FP-7 GEOLAND), międzynarodowy obszar badań JECAM – Program GEO. Dla obszaru Polski opracowano metodę modelowania biomasy łąk na podstawie danych satelity NOAA/AVHRR (projekt UNDP/FAO, 1995). W realizowanych obecnie projektach europejskich rozszerzono i zmodyfikowano metodę modelowania biomasy łąk, opracowano metodę wyznaczenia niedoborów wody na podstawie danych z satelity Terra/MODIS oraz Sentinel 1/2 Programu Copernicus (Projekty Polsko-Norweskie 2017, 2020-2023) kontynuowano badania nad wilgotnością gleby, oraz wyznaczania obszarów suszy, jak również nad monitorowaniem obszarów zagrożonych nadmiernym uwilgotnieniem wskutek powodzi, opracowano metodę wyznaczenia stopnia zagrożenia z powodu braku lub nadmiaru wody.
Rys. Lotnicze zdjęcie spektrostrefowe z 1970 roku (źródło: IGiK)
Poniżej przedstawiamy nagranie z seminarium. Zapraszamy do oglądania.