Zintegrowany system monitoringu zagospodarowania przestrzennego

Projekt badawczy finansowany przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego nr N N526 196938 (2010 – 2012):
Kierownik projektu: prof. dr hab. inż. Bogdan Ney 

Celem naukowym projektu jest opracowanie koncepcji zintegrowanego systemu monitoringu zagospodarowania przestrzennego na poziomie krajowym i regionalnym. Monitorowanie zmieniającej się rzeczywistości oraz diagnozowanie procesów przekształceń, stwarza realne podstawy do prognozowania, programowania, modelowania oraz podejmowania decyzji strategicznych. Najważniejszą cechą monitoringu zagospodarowania przestrzennego powinno być generowanie informacji z indeksem przestrzennym w skalach odpowiadających poziomowi krajowemu i regionalnemu.

Idealną platformą i środowiskiem dla monitoringu zagospodarowania przestrzennego są systemy informacji geograficznej, które zapewniają technologię i metodę nowoczesnego zarządzania danymi o przestrzeni.

Celem praktycznym niniejszego projektu jest utworzenie systemu inwentaryzacji podstawowych danych o istniejącym stanie zagospodarowania przestrzennego, przetransformowanie ich i połączenie w jedną spójną bazę, która umożliwi śledzenie dynamiki zmian w zagospodarowaniu przestrzennym, ocenę zgodności stanu faktycznego z planowanym i sprawne stwierdzenie występujących rozbieżności.

Baza danych wykorzystana na potrzeby tego monitoringu powinna spełniać standardy określone w dyrektywie INSPIRE oraz innych dyrektywach dotyczących np. ochrony środowiska.

System monitoringu zagospodarowania przestrzennego na poziomie krajowym i regionalnym umożliwi realizację podstawowych zadań monitoringu, czyli:

  • dostarczanie informacji wejściowych do planowania na poziomie krajowym, regionalnym, sektorowym,
  • koordynowanie w czasie wykonania kolejnych edycji planów i koncepcji,
  • koordynowanie programów sektorowych w przestrzeni, w tym z planami regionalnymi,
  • prowadzenie ocen zgodności zagospodarowania realizowanego z planowanym,
  • określanie i ocenianie dynamiki zmian w relacji z przyjętymi programami i planami,
  • gromadzenie wiedzy niezbędnej do badań i analiz efektywności polityki zagospodarowania przestrzennego,
  • oceny stopnia (poziomu) spójności terytorialnej Polski ze standardami Unii Europejskiej.