Huragan Iota
Tradycyjnie sezon huraganów na Oceanie Atlantyckim trwa od początku maja do końca listopada. W tym okresie notuje się najwięcej burzowych ośrodków tropikalnych, z których co roku kilkanaście przeistacza się w bardziej zorganizowane sztormy tropikalne, a kilka z nich – w huragany. Rok 2020 jest jednak pod względem liczby cyklonów w strefie międzyzwrotnikowej rekordowy. To już 30 cyklon tropikalny nad Atlantykiem w tym roku. Tym razem powstał on nad Morzem Karaibskim.
Huragan Iota uderzył w kraje Ameryki Centralnej. Szybko przekształcił się on z niegroźnej burzy w cyklon piątej kategorii. Wiatr wiał z prędkością 260 km/h. To jak dotąd najsilniejszy huragan na świecie w tym sezonie i najsilniejszy zarejestrowany kiedykolwiek w listopadzie. Fala sztormowa huraganu Iota miała od 3,5 do 5,5 metra wysokości.
Dzięki zobrazowaniom satelitarnym pozyskanych z satelity Sentinel-3 można zaobserwować rozmiary i przebieg huraganu. Na zdjęciu wykonanym 15 listopada widać jak dobrze zorganizowany huragan przechodzi przez Morze Karaibskie kierując się na zachód w stronę Hondurasu, Nikaragui i Kostaryki. 16 listopada odnotowano uderzenie huraganu w wyżej wymienione kraje. Satelitarne obserwacje takich zjawisk przynoszą dużo krytycznych danych, które trudno zdobyć innymi metodami. Dlatego też potrzebne są dokładne i częste obserwacje Ziemi z orbity – w szczególności dla monitorowania niebezpiecznych zjawisk atmosferycznych.
Głównym celem misji Sentinel-3 jest pomiar topografii i temperatury powierzchni oceanu i lądu. Sentinel-3 wyposażony jest w cztery różne instrumenty. Instrument Sea and Land Surface Temperature (SLSTR) na pokładzie Sentinel-3 mierzy globalną i regionalną temperaturę powierzchni mórz i lądów. SLSTR rejestruje zobrazowania w paśmie światła widzialnego, bliskiej oraz termalnej podczerwieni a czas rewizyty wynosi maksymalnie 1 dzień przy użyciu obu satelitów A i B.
