Rocznik Astronomiczny 2013
LXVIII tom Rocznika Astronomicznego jest kontynuacją serii roczników astronomicznych opracowywanych i wydawanych nakładem Instytutu Geodezji i Kartografii w Warszawie od 1946 roku.
W Roczniku na 2013 rok podobnie jak w jego poprzednich edycjach zawarto bieżące uaktualnienia wynikające z uchwał i rezolucji międzynarodowych astronomicznych i geodezyjnych instytucji i organizacji naukowych. W bieżącym wydaniu są to przede wszystkim zmiany definicji stałych astronomicznych przyjęte w rezolucjach XXVII Zgromadzenia Generalnego Międzynarodowej Unii Astronomicznej w Pekinie w 2012 r.
Dotyczy to m.in. nowej definicji jednostki astronomicznej oraz konsekwentnego jej oznaczania przez au - rekomendowanego przez ww. ZG IAU. Istotną zmianą jest też zastąpienie tablic elementów macierzy precesyjno-nutacyjnej (Q) przez tablice składowych wektora jednostkowego Pośredniego Systemu Odniesienia (X, Y).
Rocznik Astronomiczny IGIK, począwszy od wydania na 2004 rok uwzględnia zmiany związane z nowymi, dostosowanymi do precyzji współczesnych technik obserwacyjnych (poniżej mikrosekundy łuku) definicjami niebieskich systemów odniesienia, transformacji między tymi systemami oraz systemami czasu. Zmiany te przyjęte przez Międzynarodową Unię Astronomiczną IAU (2000 r.) i Międzynarodową Unię Geodezji i Geofizyki IUGG (2003 r.) obowiązują od 1 stycznia 2003 roku.
Główne zmiany i informacje wprowadzone bądź zamieszczone w ostatnich latach, w kolejnych wydaniach Rocznika to:
- w Roczniku na 2013 rok, na stronach 206÷207, zamieszczono tekst rezolucji XXVIII Zgromadzenia Generalnego IAU w 2012 roku, w Pekinie, dotyczący nowej definicji jednostki astronomicznej;
- w Roczniku na 2010 rok, na stronach 212÷213, zamieszczono tekst rezolucji XXVII Zgromadzenia Generalnego IAU w 2009 roku, odnoszących się do systemów i układów odniesienia oraz fundamentalnych stałych astronomicznych;
- począwszy od Rocznika na 2009 rok, w ślad za Rezolucją 1 XXVI Zgromadzenia Generalnego IAU (Praga, 2006) obligującą do wprowadzenia od 1 stycznia 2009 r. nowej teorii precesyjno-nutacyjnej IAU2006, część precesyjną modelu precesyjno-nutacyjnego IAU2000A zastąpiono teorią precesyjną P03;
- począwszy od Rocznika na 2008 rok, w ślad za Rezolucją 2 XXIV ZG IUGG (Perugia, 2007) wprowadzono Geocentryczny Ziemski System Odniesienia GTRS, zdefiniowany w zgodności z Rezolucją B1.3 ZG IAU w 2000 roku. Uzupełniono też definicję Międzynarodowego Ziemskiego Systemu Odniesienia ITRS jako szczególnego GTRS, którego orientacja utrzymywana jest w ciągłości z poprzednimi uzgodnieniami międzynarodowymi (orientacja BIH);
- począwszy od Rocznika na 2007 rok, uwzględniono nowe definicje oraz zmiany terminologiczne wynikąjące z rezolucji XXVI ZG IAU (Praga, 2006).